Web Zaman Damgası

Yürek ve Mürekkep

Kalbim bir mürekkep,
Gönlümü sorsan boş bir kağıt.
Elimde ucu mürekkep siz bir kalem.
Kalbimde'ki mürekkep,kaleme damlıyor.

Gönlümde'ki boş sayfalar dile geliyor.
Kalbim gönlüm bende,
Ucu boş kalem sende,
Tabi kalemi oynatacak bilek,
Ve duyguları dökecek yürek sende.

Sorsan bana ben neyim?
Sen kalbime ve gönlüme ne yazarsan,
İşe ben o yum.
Ben sana sorsam sen nesin?
Kağıt ve mürekkep olmadan da,
Sen hiçsin.
Ben sana ne kadar mecbursam,
Sende bana o kadar mecbursun.

Kağıt,mürekkep olmadan,
İçi boş kalem neye yarar.
Hepsi bir bütün olursa,
Her şey istenilen gibi yapılırsa.
Duygular hep dile gelir.

Elimi uzatsam,sende gönlünü tutusan.
Tutsan bırakmasan,yılmasan.
Ben bıraksamda,Sen hiç bırakmasan.
Zamanlar akıp gitsede,sen gitmesen.
Ben buradayım,sen neredesin?

Zamanlar seni söyler.
Saatler yürekte söyler.
Ben seni kaybettiğimiz gün.
Cesaret dile söyler.
Ah etsen,vah etsen de.
Sende,Bende böyle söyler.
Hayat hep böyle gider.
Yürekten böyle Sezer.
Zamanı dolunca hayatın,
Son durağa gelince,
Ozman kafana dank eder.