Web Zaman Damgası

bir beyaz kelebeğin kanadındaydı tüm dünyam

Üşüdüm, kanatlarının rüzgârında çıplak ayaklarımla yağmurlarda yürürken; sen üşür müsün diye düşünmelerimle.
[ italik ]_ unutuluyor
sen hep hiç korkma diyordun[ /italik ]
Bir titreme geliyor birden tuhaf karartılardan ve sevdanın içinden geçip göğsüme saplanan yalnızlığımdan, gözlerin şimdi göçebe bakıyor pencerelere.
[ italik ]_ keşmekeş
yorgun baharlarda titreyen müjgan gibi[ /italik ]
Kızamık çıkıyor yanaklarımda, üşüyorum kaçamak bakışlarından ve kurdeşen döktüm hep bu sonbaharda; dökülen küllerinden boz bulanık olan odamda.
[ italik ]_ hâlbuki
veda saatlerine gelmiştim[ /italik ]
Çekip giden bir düş gibi yangınlarıma bakarken “benim için yaşadığın anları da sakın unutma” diyordun, nedense sürekli ağlamaklı bir hal olduğum aynada ve umarsızlığı üstüme giymeden az önce; “hiç de kolay değil” diyordun “böyle bir şeye göğüs germeyi öğrenmek elbette”.
[ italik ]_ git
öyle bir git ki beyaz kanatlı kelebeğim[ /italik ]
Kolay kolay vermeyeyim gözlerini hiç kimseye ki ihaneti hiç düşünmeyeyim diye hayat çizgime ve uçup gittin avuçlarımdan öylece...