Web Zaman Damgası

sana/sadece sana..

akıyor mu parmak aralarından..


düş vakti ve yağmur.
sıcak...
ıIlık bir koku
odalardan odalara,
duvarlardan duvarlara
çarparak yayılıyor.

ve sen ki
sevgilim olmayan sevgili
üstüme geliyorsun.
buruk bir şarkının
en ekşi yerindeki ıslaklıkla,
avuç içlerini dolduran küskünlüklerle
üstüme geliyorsun.

hüzün..

gece ve unutulmuş toka...
bana anlatmanı beklemiyorum evet.
bu yüzden anlamıyorum seni
yazarak,
kuma önce ve suya sonra
kim bilir.

akıyorum ben de kendime...

dalaştım yani
aklımdaki her bir hücreyle. biliyorum,
bir daha bir daha olmayacak.
bu yüzden bakmıyorum
gözlerine inatla...

gördüğüm şey bir gölge
ve yanımda
ve dokunuyor bana
ve kuşatıyor beni.
b/akmıyorum evet
gözlerim sıkı sıkı kapalı

ya sen değilsen?

açık unutulmuş bir pencere
ve sönmemiş bir sigara...
kabuk bağladım, ıskaladım.
bir renktim boyandım,
kördüm

bu yüzden açmadım
dudağındaki kilidi..

duyacağım
ne kadar söz varsa söyledim.
kendimle kaldım
kaç mevsim evet
ben de sıkıldım.
değiştir kanalı
gerçekten değiştir.
kanımın yavaşladığını duyumsadım.
öp ve kaşı kabuğumu
ak/ mak istiyorum sadece...

çıkarılmış bir maskeye,
sana bakıyorum.
sana.
ne erken
ne geç olan bir var oluşa.
her şey
yani benim olmayan
her şey,
önce derime dokunuyor
sonra soluğuma
ve uzaklaşıyor.
sana benziyor.
en çok sana benziyor
benim olmayan her şey.
içimde bir tufan var
bunu bilmiyor kimse...
bir vahşet ki
ne zaman gülsen
dudaklarını yırtıyor
yanaklarına kadar.
öyle gülmesene
aklıma bir şeyler oluyor...

sabaha...
uyanacağım...

çünkü birazdan
kalkıp uyuyacağım.
düşünsene beni bekleyen
bir sürpriz yok.
müjdelenecek bir ölüm
ya da bir sarsıntı
bir deprem bir...
bir şey her neyse yok.
yerimi almak istediğinden
emin misin?
yanımda uzanmana
izin verebilirim evet.
ama emin misin
bu köşe de olmaya.
sarı bir çarşaf
ve satenden şekiller ki
her an silinebilir...
silebilirim yine de terini
ya da yaşını
bunları boş ver

seni sevebilirim.

sanrım
sadece bunu yapabilirim.
yine de emin değilim.
kendime alışmakla
çok zaman kaybettim.
o sokağın köşesinden
dönmedim.
sokağı gördüm sadece
ışıklar içinde ve kokular...
hayır sen de sevemezdin
o kokuları anlıyorum
bu yüzden sırtımı döndüğümde
kürek kemiklerimin arasından
öpmedin habersizce...

unutulan söze
ve yeniden hatırlanacak
olan bir yüze...

bir tekrarın
sonsuz bir tekrarın
ömür sanılması
ve hayatın
bu tekrarın
biraz dışına çıkmak olduğunu ki
bir dairenin çevresini genişletmesi sadece,
bir ayrıntının büyümesi
ve kurtarılacak bir şeyin
olup olmamasını düşünmeden
o anın kurtaracağına inanmak.
sadece vazgeçişi zorlaştıran
nedenlerden saklanmak.

büyüdüm ben.
gövdem ağırlaştı
hiçbir rüzgar
sadece saçına dokunmamışlar
beni savurmaya yetmez.
dibine batabilirim.
ve oradan hiç çıkmaya bilirim.
kurtaramam yani seni
ve bir şatodan
nede bir masaldan.

ben uyduruyorum çünkü...
harfler kelimelere,
kelimeler cümlelere dönüşüyor.
sen biraz bana benziyorsun
biraz mevsime...
günler
aklını kaçırmış
bir kuş telaşıyla
hızla uzaklaşarak
geçip gidiyor.

kalıyorum.
KANIyorum.
inanıyorum.
bekliyorum.
döneceksin..

.

(...)