Web Zaman Damgası

Dumanlı seyir

[ italik ]

Varsayalım erguvanlar uzanmış olsun boğaz boylarına,
yalılarında eskitme eğlenceleri,
karartılmış gecelerin vaz geçilmezleri olsun .
anason kokusu olsaydı
kırıtan avratlar gibi göz kırpardı ruhuma
kudurma vaktine az kala

oltacılar solucan bozuntusundan medet umarken
fakir Orhan’ın hayalleri
kumsalsız rumeli kavağında
bir ayağı çukura hasret.
şıp sevdi gönüllüsünün mekanı
istimlaktaydı.


annemin yaptığı keki yemeğe vakit yok.
fesleğen kokusu
fakir fukara avuntusu gibi,
mezesiz manzarama
bir kadeh rakı
lüks sayılır şimdi.

sidik yarışı bile kazanamamışım
Turgut uyar misali işesem şehrin bir köşesine
yaz ortası yakar bedenimi vakitsiz yıldırımlar

şansı tanımam
bulduğum tek beş liranın sahibi
salya sümük ağalayan bir çocuktu
üstelik annemin yaptığı kek çok tuzluydu.

bir kıza tutulmuşum
şarkının nakaratında.
elleri çekiç sallayan
kundura kalfası gibi nasırlı.
O hülyalı bakarken
her el tutuşmamızda
içim gıdıklanırdı.

solucan,balıklarla dalga geçiyor
annemin keki halen çok tuzlu.

Belli ki seçim zamanı
Parti bayrakları caddeleri kirletirken
Kıraathane köşelerinde
Meclis kurulmuştu bile
cam kavanozda
mühürlü kağıtlarla
kadercilik havasındaydı ahali


Midem kazınırken
solucan bile kurtulmuş esaretten
annemin keki halen çok tuzlu
bu günde aç kaldık mağlum sebepten

Kimliğim gömleğimin cebinde
anlamsızca duruyor
Gözlerim İstinye sahilindeki dalgalara
vurgun
Ölümü sevmek ne kadar acayip bir duygu
Belkide kendimi susturmalıyım
Konuştukça batıyor dünya.

Allah’a hiç isyan etmedik
edepsizliğimiz düşlerimizde hapisti.
ama
yine de
hayyam misali kör kütük sarhoştuk