Web Zaman Damgası

HÜZÜN YANIĞI AKŞAMLAR

Hüzün yanığı buğdaylar kavurdum
avuç avuç yiyip te
şükürler etmek için.
Hüzün kokulu yokluğun içinde
efsuni duygular avutur beni.
Üzerine içtiğim bir avuç su
açar boğazımın tıkanmış yollarını.
Öyle de böyle de olsa yaşarız biz.
Halimize şükretmesini biliriz biz.

Fildişi kuleler yükselir etrafımızda,
sanırsın başları göğe erecek.
Kız kulesi bile masum kalır
tüm mütevaziliği ile.
Yaksa da gökteki güneş
derinimdeki duygulara asla erişemez.
Kaybolur ışık,kaybolur ısı,
Anadolu kokulu yanık tenimde.

Ahh yürekleri yasemen kokan
güzel insanlar !
Ne zamandır yoksunuz aramızda.
Dünya çok değişti sizler gideli.
Atınızın bastığı taş yollarda
sesi duyulmaz oldu nalların.
Kucak kucak deste taşıyan
elleri kınalı analar hani !
Ojeli tırnaklı analar,
bebeler büyütürler hazır bezlerle.

Bakışlarda masumluk görünmüyor artık
her bakış bin bir şüphe dolu.
Kim nereden vuracak bilemiyorsun.
Bu muydu bize vaat edilen gelecek.

Biliyorum
hüznüme prangalar vurulacak bir gün.
İçime gömdüğüm acılarım
birer kelebek gibi uçacaklar aheste aheste.
Hüzün yanığı akşamlarda,
yesem de bir avuç kavrulmuş buğday
Bana tebessüm edecek güneş
bana göz kırpacak gökteki ay.

Talip KAZGI
20 .09 .2017