Web Zaman Damgası

Bir Dramın İki Tutsağı

Seninle bir dramın, iki tutsağıyız biz,
Sanki doğuştan gamlı, gözler sönük ve dilsiz,
Hep seni arıyorum, o gözlerde umarsız,
Dalıp gidiyorsun yar, tek başına zamansız.

Onulmaz yarınlara, kucak açarsın dedim,
Kasırganı durdurup, meltem saçarsın dedim,
Bir çıkar yol olmuştum, belki geçersin dedim,
Duygular abuk subuk, tavırların manasız.

Bir sisli gül gibisin , buz dolu camekânda,
Yer yüzünde değil de, sanki başka mekanda,
Kırık bir cam bırakıp, gidiyorsun arkanda,
Akıl meleken fesat, mesnet’in hep tutarsız.

Adımlar iki gönül, bakışlar yol yorgunu,
Göstermelik yağmurlar, ıslatmaz bu vurgunu,
Gönülde mantık olmaz, gözler yaptı sorgnu,
Birisi suçlu diyor, birisi çok karasız.

Ayna iki sonsuzu, gösterdi ikimize,
Kumrular özenirdi, aşk kokan sevgimize,
Büyümü yaptırdılar, nazar mı değdi bize,
Öz veriyle çıkarsak, yol ayrılmaz imkansız.

Cevdet Altay….26.08.2017