Web Zaman Damgası

ÖMRÜMÜN SOLMUŞ GÜLÜ

Bir ses ver gaiplerden ey aşkımın perisi
Teneşire yapıştı bak sırtımın derisi
Bir ömür geldi geçti hayal oldu gerisi
Savrulsun gökyüzüne sönmüş aşkların külü
Sana diyorum sana ömrümün solmuş gülü

Danelerim bölünse karıncalar taşısa
Harmana götürmeyin danelerim boşusa
Savrulmadan kurumaz başaklarım yaşısa
Bozulmasa da pusulam bükün çevirin beni
Ömrün bittiği yerde alın devirin beni

Yelkovan akrep haber verin bana zamandan
Vuslatı görmez oldu gözlerim kör dumandan
Umudun son kalesi yıkılırken amandan
Dönüp bakarsın diye bakacak yüz bıraktım
Bir ömür yaksın diye bir avuç köz bıraktım

Yüce Rabbim bir yanım Hendek bir yanım Bedir
Avuçlarım semada her şeye sensin Kadir
Ölürken son nefeste şehadetimi dedir
Ben öldükten sonra çevir çarkını döndür
Ufkun bezini dola ayı güneşi söndür


Kelebekler konmuyor bağlarım talan oldu
Yırtılmış karanlıklar gündüzler yalan oldu
Mehtabın kasnağını dolayıp salan oldu
Musallaya yatmışım kendi düğünümdeyim
Bir kutunun içinde kendi öğünümdeyim


Rüzgar öyle esti ki ne varsa saçıp gitti
Kalkın ey kardelenler Ankalar uçup gitti
Dünyaya bir Haruni konduda göçüp gitti
Gökkuşağı altından kaçıp gitti sel gibi
Uğrarsın mezarıma artık sende el gibi


HARUN YILDIRIM