ÖMRÜMÜN SOLMUŞ GÜLÜ


Bir ses ver gaiplerden ey aşkımın perisi
Teneşire yapıştı bak sırtımın derisi
Bir ömür geldi geçti hayal oldu gerisi 
Savrulsun gökyüzüne sönmüş aşkların külü 
Sana diyorum sana ömrümün solmuş gülü 

Danelerim bölünse karıncalar taşısa
Taşımasın karınca danelerim boşusa
Savurmadan kurumaz başaklarım yaşısa 
Kuruduysa sapımdan bükün çevirin beni
Başaklarım erince vurun devirin beni

Yelkovan akrep haber verin bana zamandan
Vuslatı görmez oldu gözlerim kör dumandan
Umudun son kalesi yıkılırken amandan
Dönüp bakarsın diye bakacak yüz bıraktım 
Bir ömür yaksın diye bir avuç köz bıraktım 

Yüce Rabbim bir yanım Hendek bir yanım Bedir
Avuçlarım semada her şeye sensin Kadir
Ölürken son nefeste şehadetimi dedir 
Haydi heyy degirmenci çevir çarkını döndür 
Ufkun bezini dola ayı güneşi söndür 

Kelebekler konmuyor bağlarım talan oldu
Yırtılmış karanlıklar gündüzler yalan oldu
Mehtabın kasnağını çevirip salan oldu 
Musallaya yatmışım kendi düğünümdeyim 
Bir kutunun içinde kendi öğünümdeyim 

Rüzgar öyle esti ki ne varsa saçıp gitti
Kalkın ey kardelenler Ankalar uçup gitti
Dünyaya bir Haruni geldi de göçüp gitti
Zaman gökkuşağına dolanınca sel gibi 
Ömür dediğimiz şey geldi geçti yel gibi 

HARUN YILDIRIM