Web Zaman Damgası

ŞERHÂ

[ italik ]


Nisan'ı kapı dışarı eden saçlarımı
Islak soğuk parmaklarıyla tarayan
Edepsiz döş sağmalı ahmak yağmurlar
Sağ avucumun kertiğinde arsızca sancıyan
Usul bilmez huysuz solcu yaram
Omurgamdan aşağı süzülen
Kırgın Mezopotomya'ya yataklık etmiş
Asi kızgın Ferât



Hangi yana dönsem
Kıblesizim yönsüzüm
Hangi ahla dövünsem
Hangi aşkla dövülsem
Kantarlık örs darbesiyle çivilenir gözlerime
O mâhûr o mahzûn yüzün
Yok şekvâm inan
Bilirim
En çok da bu mevsimde yakışır
Aşık’a hüzün



Nefesi kursağında kalmış
Ölü güvercinler asıyorum
Topal rüzgârların
Başaklarını kovaladığı divâne saçlarıma
Göğsümde muska diye taşıdığım
İllegâl
Cehennemî bir yangını örtüyor fal kertiği avuçlarım
Sultân-ı yegâh şarkılar söylüyorum
Kanı çekilmiş dudaklarımla
Dalkavuk bir hayatın s'ağır kulaklarına
İçimde engerek engerek sürünen ağrılarıma
Çizgisiz alnımın alınlığında
Ötesini berilemiş gidişinin ayakkizi
Hatırât-ı mâkûsumda
Y’adıma iğne iplik teğellenen
Birkaç harflik yalgın adın



Şimdi
Batı'k bir denizin koca gövdesini yalayan
Delibozuk bir İmbat
Islak parmak uçlarıyla besteliyordur teninde kokunu
Nâle nâğme
Yara yamalı dizleriyle
Düşe kalka
Savrula yalpalaya
Saklambaç oynuyordur kirpiklerinin verândasında
Hayta uçarı gündönümleri
4 mevsimi Aşk bir ülke doğuruyordur
Sınırları işgâl edilmiş bir dağın
Geniş yeşil döşeğine
Kasıklarında sağrıları kamçılanmış kısrak gibi kıvranan sancı
Z'amansız kahkahalarıyla
Oradan oraya koşturan apalak bir çocuk
İpten salıncak kurmuştur dudağının avlağına meselâ
Ve
Hasret
Ve
Hasret
İlle de
Hasret
Mahmuzlayıp
Önüne k'atarak kara bir kum fırtınasını
Konar göçer iklimlerle toynaklıyordur
Sinende oluk oluk göletlenen sahrâları
Biliyorum
Şimdi
Günlerden Bârândır
Aylardan Nâr
Ve
Yan yatan
Batan yelkenlilerin taşırdığı
Tuzlu ılık suları siliyordur kolağzıyla
Gözlerinin güvertesinden takvimler
Akıl nâdân
Yürek nâçârdır



Ahh benim Canyarım
Yürek telâşım
Ahh benim Yansızım
Hayat'aşım
Eriyik eriyik devinip gözlerimde
Gitme benden[ /italik ]