Web Zaman Damgası

PENCEREMDE

PENCEREMDE
Kara taştan yapılmış
Duvarın hemen üstünde,
Camı çatlak ve kirli,
Demirleri paslı,
Küçük bir pencere.
Yaklaşıyorum cama
Acımı çakıyorum
Gök gürültüsüne.
Gözyaşlarımı gömüyor um
Yağmur damlalarına.
O anda,
Bir serçe konuyor
Pencerenin demirine.
Bir hasrete,
Bir sevgiye, bir taze ekmeğe,
Bir tebessüme acıkmış
Bir şeklde
Bakıyorum,
O minnacık gözlerine
Serçenin.

Biraz sonra uçup gidecek
Hürriyetin maviliklerine.
Ben yine bu karanlıkta
Hayallerimle baş başa kalacağım.
Ve uzun uzun arkasından bakacağım
Serçenin.

Ve bulutların arasından
Akıp giden şimşeklerin,
Yanıp sönen kıvılcımları,
Kamaştırırken gözlerimi
Dört döneceğim odamın içinde.

Güneş batarken ufukta
Resimler çizeceğim.
Al yazmalı gelin resimleri.
Güneş renginde…
Güneşin üzerine…

Yüreğime prangalar vurulacak yine.
Biraz sonra
Uykuya yumulmadan
İyi geceler demek istiyorum aya.
Bana gülümseyen aya,
Prangalarımı çözen aya…

Yine sabah olacak.
Güneş yine doğacak.
Ben güneşin üzerinden
Resim çizmeye devam edeceğim.
İçimden teşekkür edeceğim
Aya ve güneşe.

Bir damla nefes,
Göz ucumda alevden bir ışık,
Penceremde.

Kız kulesi görünüyor!
“Eminönü’nde ekmek arası balık yerken!”
Penceremde!

Yusuf Yılmaz