AĞLAYAN KİTAPYıllardır dolabımda bir kitap duruyordu Okumaya bir türlü fırsatım olmuyordu. Elime aldım bir gün, çevirdim sayfasını Hayret içinde duyduğum sessiz ağlamasını.. Dedim, neden ağlarsın söyle bir derdin mi var? Ne derdi olabilir, bir kitap neden ağlar.? Dedi ki: verilecek emanetlerim vardır Emanete hiyanet edenler zarardadır... Şu sebepten ağlarım, Rabb’im ederse sual Korkarım çok büyüktür üzerimdeki vebal.. Unuttum kim vermişti bana bütün bunları Al şu bilgileri de, aydınlat insanları... Heyhat ki yüreğimde saklarım aydınlığı Ah bir anlatabilsem yenecek karanlığı... Allah’ın ilk emridir "oku" der kullarına Okuyanın az gelir gül sersem yollarına. Nûriye Akyol |