"YOLLAR SENİ BENDEN ALIP GÖTÜRDÜ" isimli şiir 8.7.2017 16:19:16 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Yollar seni benden alıp götürdü Kâlbim bulup bulup geri getirdi Bir gün bile sensiz gelip geçmedi Düşlerin ömrümü yedi bitirdi
Bakma sen bağrıma taş bastığıma Sıcak poyrazların sert estiğine Gel ilkbahar gibi düş yastığıma Gözlerim suyunu döktü yetirdi
Sevmeyene eza zahmet dolu aşk Gönülden sevene rahmet yolu aşk İrembağlarında kurulu bir köşk Kevser ırmağını aktı getirdi
Hasretinle dal dal nice gül diktim Açıldı goncalar eridim bittim Eğildim güllleri sen diye öptüm Yetmeyen dilleri bülbül yetirdi
Gelir ümüğümü tıkar bir düğüm Yağmura belenir yer ile göğüm Süzüldü yanaktan yaş siğim siğim Beni bir sağanak aldı götürdü
Geçilmez yolları geçtim de geldim Suyumu gözünden içtim de geldim Hasretle peşinde savrulan yeldim Aşk beni o yelden dile getirdi
Aktaş aşkı yelden güle getirdi
Şaban Aktaş 06.07.2017 - 08.25
AKLIN YOKSA YOKSUN!
Yoktun daha dünyada o zaman Tohumunu toprağa ben attım, Başkalarına kalsa Seni söküp atacaklar topraktan Parça parça kesecekler Çürüteceklerdi ey cenin!
"Hayır, olmaz, ben istiyorum! Göreceğim bu çiçeği, "Çok güzel bir çiçek olacak, eminim!" Dedi bana iç sesim, Karşı çıktım, Açmadan kıymalarına!
Düşündüğüm, dediğim oldu İnce uzun servi boylu Bir fidan çıktı karşıma; Bakmaya doyamadım yüzüne Işıl ışıl sürmeli çekik Ceylan gözlerine Siyah kirpiklerine hilâl kaşına...
Bu yüzden kuşku duyar oldum Şefkatinden toprağın Yoz ise toprak, zehirli Kendine bile hay'rı yok Bereketsiz, verimsiz, çorak Kurur bağrında tohum Yeşerir iken yaprak!..
Toprağın karnı karanlık Ölüm karanlıkta saklı, Güneş aşkın ilk demi Çiçek güneşte açar, Dal güneşte tohuma durur Şefkat sevgi ve merhamet Suyun nemi, Yağmur gibi yağan rahmet Varlığın ile ışık var Ateşte gizli suyun aklı!
Unutma çocuk Var isen aklın ile varsın Yok ise o, sen de yoksun!
Aklın ile kendini kurtardın Bir dertten sıyırıp başını Başka bir derde soktun!..
Ey cenin Kim verdi sana o şansı Düşün, düşüncen Aklın bile yoktu daha senin Senden önce var olup da Kendinden seni var eden vardı Sen daha yoktun!
"Varlığını aklın ile Aklıma borçlusun!" desem Borçlu kim, düşün Yetmedi ise aklın Sen daha çocuksun, Biraz daha büyü Ermez ise ömür boyu "Çılgınlık benden sana geçti Bana benzer huyu" der Avuturum kendimi!..
Başka ne yapalım Oturup yas mı tutalım Gülüp oynayıp, eğlenmek var iken Döğüşecek miyim hep seninle ben Aşkın zembereğini kâma değil Kine, nefrete, intikâma kurup?!
Şaban Aktaş 08.07.2017
SEBİL ACILAR
Yalazında poyrazın Buruştu yaprakları İki büklüm biberiye Kim acıya su vere?! Acı acı Yangın daha acı Acı acının ilacı Gönüllerin baştacı...
Bir yıldız kayar Yanarak iner acıyla Sen uçarsın geceleyin Yüzünde ay, yıldızlı tacıyla
Bir yudum su yâr aşkına Yüzündeki nâr aşkına, Kim acıya su vere Gözümde pınar aşkına?!