Web Zaman Damgası

INSAN OLABİLMEK

Hayret ediyor insan
Yalnız kalıp düşündüğü zaman
Umursayan oluyor
Etrafında insan olduğunda düşünemiyor
Odaklanmıyor gözleri süzemiyor etrafı
Kimin kime ihtiyaçı olduğunu
kimin neye ihtiyacı olduğunu
Herkezin gönlündeki insan yüreğine yazamıyor
Ne istediğinde insan bilemiyor
Bildiklerini aktarıyor insana ama dışlanıyor
Yanlış düşüncelerde olduğunu söyleyip
Umursamıyor  sen umursayansın aslında Konuştukça herşeyi aktarıyorsun kendine
Umursamayan sensen
Etrafına  bakıldığında 
Bi tek görünmez olan ben miyim
Çelişkilerle yaşayan tek ben miyim
Hayatı anlamaya çalışmadım
Hayatın içinde var oldukça
Olanla yetinmeye gayret ettim .
Sözcüklerimle yankılandım
Çoğu kez düşüp  ağladım
Ağlatanlara  küsüp darılmadım
Yada kin nefret tutmadım  .
Çünkü kin tutan insan
Yüreği de taşa dönüşmeye  başlıyor .
Hiçbir insan yüreği taştan yaratılmış değil
Ama taşa çevirmeye niyetli insanoğlu
Çünkü insanoğlu kendinden başka
Kimseyi düşünmez hale geldi .
Devrin insanları devrilmediklerinde
Devrilmicek sanıyor kendilerini
Hep tek amaç uğruna yaşayıp
Koyun gibi güdüyorlar kendilerini
İnsanlık insanlığı çırırken 
Onlar yobazlık peşinde koştular.
Herkezin bi amacı var  .
Herkezin bi derdi var .
Bilinmezlikler gibi
Kimi içine hapsolmuş
Kendisiyle yok olmaya yüz tutmuş .
Kimi var insanlığı yok etmeye çalışıyor .
Kimi var para uğruna insan satıyor .
Kimi var parayı illahlaştırıp tapanda var .
Sonunu bilmeden yaşıyoruz  işte
Sonunu düşünmeden ,ummadan hayattan
Beklentiler olmadan yaşaamıyoruz.
Yaşadıklarımız gün yüzünde tartığımız zaman
Hep yanlışımız ağır geliyor.
Doğurun peşinde koşmak yerine
Hep  yalnışı doğru sanıyoruz
Yanlışlarımız örtümücek battaniye gibi
Sarıp ısıtmıcak yüreğimiz
Yüreğimiz soğukluklar çevrili
Her odasında bir ani
Her saniyesinde bir acı
Her dakikasında  bir ölüm
Her günde ise hayatın zorluklariyla mücadele ediyor .
Mücedele eden yürekse akıl devre dış kalıyor .
Yüreğin peşinde gidenlerin kazandıkları
Tek şey acıdan başka  bişey değil
Çünkü yürek acıyla besleniyor .
Zorluklar göğsü gerebiliyor .
Çünkü yüreği taştan değil 
Her acıda biraz daha insan oluyor .
İnsan olabilmek çok zor
Zor olan daima acıyı yüreğinde barındırmak 


Celal AYDIN