"ÇİÇEKLER VE AĞAÇLAR DA GÜLÜMSER" isimli şiir 15.8.2017 12:59:22 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
[ italik ]Hangi ağaç, hangi çiçek gülümsemez Hangi çiçek insan için yaratıldığını bilmez Onlar ki… Açılıp saçılmak, kokular yaymak için Gülen yüz, güzel bakan göz ister.
Hep unuturuz bitkilerin de canlı olduğunu Bu nedenle insan zulmüne uğradıklarını. Küsüp kaybolmakla, ya da besin vermemekle Bize hatırlatırlar çok kırgın olduklarını.
Hangi ağaç, hangi çiçek Misafir kuş istemez? Ağaçlara kuş konmakla Zaman eskimez, Tutkuludur her esintiye İpildeyen yeşil yaprak; En sonunda tamamlar ömrünü, Düşer toprağına, dalından sararıp koparak.
Yürünen her yolun sonunda Nefes kesen zorlu yokuşlarla Sınanır ansızın insan. Bu nedenle günlere bırakıp kendini, Gülüstanlık sanma her yanı Düzenler bozulunca vakitsiz doğan Ay ve güneş elbette şaşırtır insanı.
Unutma nazlıdır her gülün goncası Hep seher zamanıdır toplanması, Örselenip hırpalanmadan koklanmalılar Sonra çabuk küser, çabuk kırılırlar. Ona da, bize de hüzün veren anısı Solup dökülünce başlar sancısı.
Keşke bizlerde, Uçmasını bilen kuşlar olsaydık. Onlar gibi bulduklarımızla yetinsek, Zamanı deler, gece gündüz demez, Ayılırdık bu sinsi atalet uykularımızdan. Karanlık gece yarılarında da uçardık.
Kemal Polat 30.05.2017 [ /italik ] [ italik ]
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.