Web Zaman Damgası

Ah Ruhiye Hanım

ölünce ilk üç gün zordur,
sonra alışıyorsun toprağa abi,

ah ruhiye hanım ;

tenimin litosferine bir yıldız çarptı dün,
uzun zamandır hayat yoktu ben de,
bir bardak su içmek ile konuşurdum akşamları
biraz kalsan yanımda
anlardın
ellerim neden hep bağlı oturduğumu
ben kendime sarılmaktan sırtımda morluklar oluşturdum
mor renk; mavinin götü kalkmasıdır,
bir insan yedisinde maviyse,
huy diyelim,biraz da suyun üstünde seken taşın
kapıma çarpması
hadi kim o diyelim
ruhiye hanım ; siz bana o kadar çok gelmediniz ki
ben bardağa taş doldurup içtim,

bir gün yani benim için bir gün
biri bana dokununca o gün biter
yeni bir gün atar
saat dilimim yok hiç olmadı elma dilimli patatesten
tek farkı daha pahalı olmasıydı,
işte yine bir gün kendi alkışlarımı yanıma alıp
bir çay söylemiştim kendime
o bile gitti başkasının ırmağına döküldü
odama çıktım
zenci bir ışık çarptı gözüme
gözüm dediğim gemlik zeytininden biraz irice
tuzu aynı,
ruhiye hanım
biz senle iki gözü bile paylaşamadık
biliyorsun cesedimden önce açlığım bulundu
nereden bakarsan bak,
alt katta bir bardaktan başka bir bardağa dökülen
şarap bizim oda da yaşlı bir şırınganın zihninde

Devam edecek...