Web Zaman Damgası

Dokundum mizacına

[ italik ]

Seni şiire şiiiri şiire aşkı
şapkayı gölgeni gölgeleri
yolları yoolların yağmurlarını
senin ban yaptığın büyülerini tılsımlarını
ekledim güzelliğini de
dualarına amin dedim
altın suyuna batırıp yaptım heykelini
hep öyle kal diye
ne kadar ovduysam silinmedi ayrılık
çaresiz kaldım sensiz sevdasız kaldım
rabbimin kulusun deyi
öptüm ahlarından eyvahlarından
günahlarından

bir nevi senle arındım durulandım
çağlayanlarla çağladık
kış düştü içimize
yuvarlandık yuvarlandık
düştük çığ olup yükseklerden
aktık aktık karıldık kum seliyle
tozu dumana kattık

dün oturup portreni çizdim
yeşil gözler hiyanete mütemail diyorlardı
karaya boyadım gözlerini

bir zaman tünelinde karşılaşan iki yabancı
yolcuyduk biz

kaynadık birbirimize



ortak zevklerimiz vardı başta deniz
anlaşmazlıklarımız da olurdu küserdik
kurşun döker üzerlik takardım boynuna
bazı el olurduk
hiç görmediğimiz biri
sevmediğimiz inciten bir güzellik olurdun
dokundum bir nebze de karekterine
eridikçe döküldü zerlerin
buzdan bir kalp çizip göğsüne sonunda

emeğime kıyıp bir lahzada sildim seni

Yüksel Nimet Apel