Web Zaman Damgası

Asker 21-Gelinim

**

















üç hafta yoğun bakımda kalmışım
işin aslı bitkisel hayattayım hâlâ
evden de kimse sormadı; neden hastalanmışım
birkaç gün sonra mektup gelmiş Arzu ablaya
o anı ben hiç yaşamadım
tek bildiğim; biz birbirimizi hiç kırmadık
aldatmadık
ihanet asla!

**

Murat “-seni ben alacağım”
“mutlu olacaksın artık”
“aşkıımmm, Afitabıımmm”
“soyadın Mutlu olacak benimki gibi derdi
yaramaz-ufaklık..
o devrimciyi ve annesini affedemedi,
beni bırakıp gitmedi,
okuldu
askerlikti
hep bana döndü
geçenlerde o da evlendi.

el ele tutuşmuşlar gelinle
nikahtan önce
el öpmeye geldiler evime
el salladı bütün mahalle

güle güle
güle güle

çocukları bizden ad alacaklarmış..
“o ölümsüz aşkı yaşatacaklar”mış..
Mutlu.. Songül.. Afitap ya da
Hasret, Sıla, Sevda!

birbirlerine çok yakıştılar Maşallah
“hepsini de koyun, çocuklar”
“kendi anne-babalarızı da ihmal etmeyin”dedim
“elinizden alan mı var”
isim bir mavi boncuk, gelinim
yeter ki sıhhatli olsunlar İnşaallah

“biz Haziran koyardık.. belki Çarşamba
evimizin adı çamur olurdu ama”
ben ona “Gülüm” o bana “Afitabım
canım.., aşkım.., bidenem.., hayatımm…

okul formamla geldim ya kurstan
babacığım kim bilir neyle aldı,
ne bilsin bir asker şoförün, candan
o yeşil elbiseliye tutulacağını..

bir ilk karşılaştığımız,
bir Arzu ablaya geldi
hiç konuşmadığımız..
söz verdik, sözlendik
hikaye gerisi..

insan hayatta bir kere seviyor
yerini hiçbir şey tutmuyor
şükür.. o bir kaza değildi, biliyorum
o beni bekliyor
ben ona gidiyorum”


“hoşça kalın!”












Resim Emre Öncü