Web Zaman Damgası

BU KEDER

Müebbet kederi besleyen o sancılı geçmiş
ve ruhuma biriken al kanların açlığında tükenen ömrüm..
Ah kanadı kırık güvercin! diyorum..
Hangi dille konuşacağım karşında şimdi
Hangi mektupları getireceksin bana...
...
Oysa öylesine uzun,
Öylesine uzun sürdü ki bu bekleyiş,
Karıncalar bile gözler oldu yolunu,
Atmacalar bile tütsü yakar oldu ardından..
Bir bilsen..
Yüreğim yitik sevgiliye yazdığım namelerle dolu..
Yüreğim..
O gittiğinden beri perişan..
Ah kanadı kırık güvercin!
Sahi ne zaman iyileşeceksin..
Ne zaman gözler olacağım yolunu tekrar..
Bir gün diyorum hani,
Kederli yüzümde güller açacak mı yeniden..
Dönecek misin o dağların üzerinden süzülerek..
Ve getirecek misin devşirme de olsa sevdaların en keskinini..

Bilirim!
Bu keder bir müebbet ayrılıktır ömrümde..
Alacaklısıdır etimden tırnağımdan artırdığım umutlarımın..
Karanlık yarınlara karşı geri geri gitmesidir ayaklarımın..
Bir kaçıştır kendi öyküsünden..
Yarı baygın bakışlarımın savrulmasıdır sağa sola..
Bu keder,
Yaralı yüreğe tuz basmasıdır yalancı şahitlerin..
Sızım sızım sızlamasıdır gözyaşlarının yüzlerde..
Kefen bezidir metrelerce,
Ve sarıp sarmalanmasıdır kabına sığmayan düşlerin..
07.04.2017