Web Zaman Damgası

PENCEREME KONAN ŞİİR...

İskambil kâğıtları ürüyor düşlerimden;
Serpinti iklimin seyrine
Doyumsuz bir nida eşlik ediyor.
Sevici imgeler nakarat düzleminde
Nihai farkındalıkla cebelleşiyor:
Söyleme arzuma rest çektiğim o kıpırtı yine…

Duymadıklarımı şekillendirmek adına
Telaşlı cümlelerim,
Görmediklerimi de içselleştirmek…

Patavatsız, nankör hayli isyan yüklü
İnsan denen boyutsuz kaos:
Derlemekse dertlendiğim,
Dertlenmekse düş sapağı adeta
Varlığın hezeyanı.

Kara’nın cehaletine uymaksa uzak durduğum,
Sevginin nazarında solmaksa kördüğüm.
Bir de aşk’ı evlat edinmiş cahil cesareti cümlelerim
Kuru sıkı atan münafık bir imge.
Bir de zaaflarım,
Oysaki bilemezken içeriğini
Adresime henüz ulaşmamış
Zarfı yırtık mektupların ki;
Altında kendi soluk imzam.

Sevmek ne zormuş sevilmekten de kimine göre:
Sevmekle iştigal edip sevilmemek ezkaza;
Sevip de dirilen cümlelerim
Beratını verecek Tanrı oysaki
Boykot eden zaman aşımına uğramış
Terennüm katili kaçkın nesil kuşaklarla örülü geçmiş
68 kuşağına selam verip bir sene sonra
Gözlerimi açtığım,
Kandırıkçı şiirleri besleyip büyüttüğüm gerçeğine
İnanmazlarken…

Didem Madak’la tanıştığım gecenin körü:
Hanidir inandıklarımı yalana süren sürgün
Ritminde sessiz nidalarım:
Beri yandan pencereme konan şiir
Fısıldarken içimin aryalarına yenik düşmüşlüğüm.

Siz aşktan ne anlarsınız bayım, demekse
Şairin imzası;
Bir solukta tükettiğim aklımın ırmaklarında kaçkın varlığımın
Dalya dediği geçimsiz sancım.

Keyif ehliyim oysa top atılsa uyanmaz içimde nefret,
Mademki başımın okşanmasını istiyorum
Bir şiir daha yazmalıyım
Ve bir şiir daha
Sükûtun ruhunu çağırdım,
Yankısını tek işiten benim yine:
Akşam pazarı bir şiirin daha tekelinde.
Mademki zamanın kaygan, kaypak ritmi birincil hezeyan
Üflemeliyim sönmeden
Hayalimdeki sönük balon.