Web Zaman Damgası

Görsen Tanıyamazsın

Yâr! Yüzüm gülüyorsa sanma ki bahtiyarım
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın
Çaresizim, yaşlandım artık bir ihtiyarım
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın

Hayalle düş arası ne açlık ne susuzluk
Mazinin acı izi…. Yüzümdeki mutsuzluk
Gözlerimde yaş dolu içimde umutsuzluk
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın

Sanki ben, ben değilim belki sen de öylesin
Artık neye yarar ki sorma…! Niye böylesin
Anlatmak kolay değil yıllar sana söylesin
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın

Ay battı yıldız doğdu… Güneş dağları aştı
Yıllar boyu gönlüm hep aklım ile savaştı
O kıvırcık saçlarım döküldü, beyazlaştı
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın

Niye bir gün gelip de lambaları yakmazsın
Belki! Elimden tutar bir daha bırakmazsın
Belki yabancı sanıp yüzüme de bakmazsın
Kırk yıl geçti aradan görsen tanıyamazsın

Hayat dersen hayatın zevkini alamadım
Seni unutmak için! Çıkar yol bulamadım
Kaç kere denediysem hiç mutlu olamadım
Kırk yıl geçti aradan… Görsen tanıyamazsın

Unuttum yâr unuttum şeklini şemalini
Endamını boyunu…! Gül yüzlü cemalini
Şiirlere döktüm yâr…! Erdal’ımın halini
Kırk yıl geçti aradan… Görsen tanıyamazsın

23.12.2016