Usta (Düşler ötesi)’Mesele ölmek değildi; Utandıysak aşka...’ Usta! Hani derdin ya; ’Herşey güzel olacak...’ Kolay değilmiş be Usta; Kimse’siz gölgelerin, Siyah iklimlerinde; Karanfil büyütmek. Düşler bahçesinde, Bir de, zamanında çocuk olmak Bizim memlekette. Değil mi; Bu topraklar Ve de üstündeki, Kavuşmaları hep ertelenmiş hayat, Uğruna, Koşarken arkasından; Yetiştigimi sandığımda, Hep ten, ayrılıktan ibaret? Oysa, Söylenecek sözüm vardı Sevgili’ye; ’Sol yanım, Ağrıyanım, Bekle beni’ Diyecektim; Kıyamadım. Daha n’olsun Usta?... Benimki si; Pişmanlık değil. Vazgeçmişlik, hiç değil. Olsa olsa, Payıma düşen; İhanet rüzgarlarında, Akıl uçurtmak. O da, Tutmasam ipinden, Gözlerini kırpmadan, Gökyüzüne kopacak. Sanki; Düşler ötesi... An gibi, Ay gibi, Ki; Aynı senin gibi. Geriye ne kaldı Usta?... Tekin YEŞİLKAYA |
Geriye ne kaldı Usta?...
Bir solukta okudum Tekin Bey.Sonra tekrar tekrar.Öyle işte usta...