Gül(üm)se
Gül!
Gül dudaklarında tomurcuk Yanaklarında, kırmızı gül... Hasretle öper gibi; Gözlerinden, iki alagül. Gül! Gülünce, gülüşünde; Çocuklarını bulacak anneler. Gül gibi cumartesiler; Unutup yalnızlıklarını, Bir başka kokacak sarılınca; Duvardaki resimler. Gül! Gülüm; gülümse Ki, güller açılsın ayaza, Bir sızım güneş, Bir damla umut kedere. Haziran kadar sıcak, Bir kuytu kucak, Üşümüş kelebeklere.. Öyleki, uykusu yatağında dereler, Dalına tutunmuş zeytin: Kömür karası tende, Gülbeyaz güvercin... Gül! "Gül" diyorum, "gül"; "Gül" demesi kolay bana , "Güle güle" demekten sana. Tekin YESILKAYA |
Güzel bir vurgu.
Çok Güzel bir ŞİİR yüreğinize sağlık Kutlarım.
İlhamın bol Kalemin Kavi olsun.İnşallah.
Canı gönülden kutlar tebrik ederim.
.......................... Selam ve Duâ ile.