Manzaralar-Son-Çark kızar, sabır azar, Keser bizim, sap bizim. Akıl bozar, destan yazar, Hesap bizim, kitap bizim. Kına gelir, kara bağlar; Oğlan bizim, kız bizim. Herkes kendi ölüsüne ağlar; Ceset bizim, can bizim. Gün doğar, eller kalkar; Sağı bizim, solu bizim. Sarar, hasretle kucaklar; Doğu bizim, batı bizim. Başın, öne eğme yurdum; Emek bizim, ekmek bizim. Yetmişiki çocuk halaya durdum, Düğün bizim, dernek bizim. |