Mefta nefesleri ensesinde hapseden;
Cehennem esirine kutup pencereler...
Nazarlar bedeni Nemrutça katleden;
İbrahimi izler taşır pencereler...

Hasret hep pencerelere çekiliş,
Pencereler seni görmeye bahane...
Nazarlar hep aşk nazarında diriliş,
Veda deminde nazarlar virane...

Gurbet zindanına parmaklık tepeler,
Soğuk her aşka has bir zehir,
Gönül titrek vuslatı heceler;
Geceye uykusuz gözlerim esir...

Ancak suspus bakışlar bozacak,
Bu çetin soğuk cehennemi...
Adın bir hastaya derman olacak;
Silecek kokun gözlerimdeki nemi...

Karanlıktan fecre yaprakları savuran,
Ürperiyor ağaçlar kirpi derisi...
Benim içimde bu rüzgarı andıran,
Camda bir adam, aşktan eriyesi...

Zamana ilaç derler de ne yarar;
Bilmezler zamanın benden çaldığı seni...
Çünkü zaman seni çaldığı kadar;
Gün gün ölüme sürükler bu bedeni...

A.A.