BİR RESİM BİR ŞİİRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Her biri umut olup hüzünleri boğacak
Yürekte bu aşk varken Güneş bize doğacak Ne acı ki şu bahtım kara taşa özenmiş İnsan olup biteni zamanla kanıksıyor Canı kırık camların, yaşananlar düzenmiş İçimdeki karanlık , duvarlara yansıyor - Zamanın dışa dönük yüzünde ağlıyorken Pencereler gizlice karalar bağlıyorken Ay Güneş’ten korkarak tabanı yağlıyorken İçimdeki karanlık, duvarlara yansıyor Ben mi yaban gibiyim yoksa çok mu yanıldım Duvarlar yıkılıyor özlemekten bunaldım Bazen dost gibi oldum bazen düşman sanıldım İçimdeki karanlık duvarlara yansıyor Ne olup ne bitmişse şu duvarlar tek şahit Her oda içerimde sanki eski bir lahit Hesap soracak olsam bulamam bir müşahit İçimdeki karanlık, duvarlara yansıyor Hüzünleri hep esmer, bir kadını düşledim Yüreğe huzur ekip yaşantımla eşledim Gönül pencerem açıp, dolu sevgi işledim İçimdeki karanlık ,duvarlara yansıyor İçimdeki bir çocuk yarınlara sığacak Ne kadar öfke varsa orta yere yığacak İnadına direnip sevgi olup yağacak İçimdeki karanlık, duvarlara yansıyor Dostelini ürpertir bu anlamsız bakışlar Bir oktur sinesine yersiz karşı çıkışlar Kapkara duvarlara gizli bir aşk nakışlar İçimdeki karanlık, duvarlara yansıyor |
Beğendim.
................................. Saygı ve Selamlar...