Şiir LekesiKoşuyor içimde yarış atı dik yokuşta bir tutam ışık düşüyor yanı başıma. Meydan okuyorum; Deli damgası yesem de dağlara. Dönüyor alabildiğince soluksuz kaderim ömrümün rotasında... Bastırıyorum içimdeki depremleri susturuyorum sabrımın taşını Yüreğimi hediye ediyorum Kar’dan çiçeğe... Tüm yollarımın dönüşü ’’Şiir lekesi’’ En esssiz dakikalarım ise Afet-i Devran gibi. Yetmiyor kağıt kalem yazmaya üşüse de tenim yoksul akşamlarda. Lâl olsa da dilim; Kelamsız akıyorum damla damla... Islanıyor sevda gömleğim Yunus’un büyük aşkıyla.... ferda,ca |