Hasretimsin
Gözlerim bir yudum uykuya hasret,
Ömrüm bir yudum nefesine, Yüreğim bir yudum sevgine, Elim ellerine, başım dizlerine, Ayaklarım yoluna hasret.. Hasretimsin. Sevdiğim. Bütün hasretlerimsin aslında sen, Sensiz geçen gecelerde, Uyumayı unutturdu hasretin bana, Gözümden kayan yıldızların ardından, En büyük dostum olur kalemim ve kağıtlar, Şiir dizeleri çıkar iki dudağımın arasından, Şiirin başında sen, ortasında sen, sonunda yine sen, Sevgiliye duyulan hasreti anlatır aslında yazılanlar, Yine böyle bir gecede kalemim ve kağıdım elimde, Ne kadar anlarsın sevdiğim O da senin yüreğinde.. Her gün ayrı bir hüzün çeker yüreğim, Her gün ayrı bir yeri kanar yüreğimin, Zor muydu be… Bu kadar zor muydu, Anlamak, anlamaya çalışmak yüreğimi, Bendeki o sonsuz sevgini, Rüyalarımda sen, hayallerimde sen, düşlerimde sen, Ömrümün geri kalanı sen, sen, sen, Ben beni yitirmişim be sevdiğim, ben hep sen. Yüreğimde coşan sevda çağlayanıyla, Yazıyorum yine sana.. Hani o çok sevdiğin yıldızlar vardı ya Bu gecede gözümden kaydılar, O yıldızları topla, o yıldızları topla avucunda sevdiğim Gülüş olarak getir bana. Kim bilir sevdiğim, Gözümden kayan yıldızlar belki son noktayı koyar Kim bilir sevdiğim, Aldığım son nefestir bu, Kim bilir sevdiğim, Sensiz geçirdiğim son gecemdir bu, Kim bilir sevdiğim, Belki yazılan son şiirdir bu sevgiliye, Kim bilir sevdiğim, Belki son seslenişim, son haykırışımdır bu sana, Kim bilir sevdiğim, Belki bu sondur, Kim bilir sevdiğim, Hasretin sonum olur.. Dilek Kadıoğlu |