ağladık
eli kanlı bebek katilleri
musluktan kan damlattığında
kanların beyaz köpüklü suları
kızıla boyadığında
ağladık
ankarada
gözyaşları
kara taşların kara tepesini
çorak taşlar gibi eritene kadar
ağladık
göz yaşlarının pınarlarından dökülen yaşlar
yiğitlerimize nur olsun damlacıklar
şubat ayının kara gecesinde
ay bulutlar arasında
aylar yıl kadar uzun
kasvetli günlerde yapayalnız Türkiyem
yiğitler
dağların doruğunda
sarp kayaların arasında
rüzgardan kanatlarıyla
vatanın kalbine yıldız olup
ay ışığı altında dökülürken
biz ağlıyorduk
nar kırmızı yangında
analarımızın yüreklerinde
yanık ağıtlar
kazınırken kalplere
kulaktan kulağa
dökülürken ezgiler
merasim sokakta
yirmi sekiz karanfil
tarihe not düşüyordu
unutma diyordu
dünü bu günü yarını
Türkiyemde
Türkmen dağında aldıkları her canı

17/02/2016