Çam Sakızısusma avazın çıktığı kadar söyle türkünü güneşi uyandıralım çözülsün buzları ihtiyar zamanın seyretme zar zor ektiğin tohumun çürümesini dokun dokun ki...meyveleri zehire durmasın badesiz kadeh gibi düşmesin ellerinden gönlüm saatler sensizliğe bensizliğe bizsizliğe vurmasın durma takati bitene kadar dizlerinin koş yıldızları toplayalım boynumuza gerdanlık, başımıza taç aldırmadan elin yangısına ve bir silgi ve bir kalem silinmez denen alnımızn yazgısına dur sus bırak güneş uyusun yatağında yıldızlar dönsün göğün raksında bakma gel deyişime gör deyişime duy deyişime say ki bir rüyayı hayra yordum say ki hayalleri yokuşa sürdüm biçare gönlüm ve ben hayatı memata dürdüm bir çam sakızım bile yok frezya |
avazın çıktığı kadar söyle türkünü
güneşi uyandıralım
çözülsün buzları ihtiyar zamanın