Belki bir yerlerinde karlar yağıyordur
Dört tarafı hüzünle çevrili bir karanın
Bir fincan kahvesini yudumluyordur belki de
Entellektüel yaşamın zirvesindeki bir şanslı
Kız ya da erkek fark etmez
Şanslı olması mühim olan
Kar yağarken pencereden dışarıyı izlemesi
Mutlu ediyorsa bir bireyi
Mutluluk cidden birileri için bu kadar küçük şeylerden doğuyorsa
O insan şanslıdır işte
Sevdiği bir kristalden ibaret
Bir pencere kenarına yapışan, odanın ısısıyla eriyip kayan giden bir kar tanesi
Küçük şeylerden mutlu olmayı öğrendiğim an
Mesela tırnak uçlarını sakallarımın arasında hissettiğim an
Ben şanslıyım, ben mutluyum o an
Seni küçümsediğimden değil
Küçük şeylerden birisin çünkü
O kadar imkansızsın ki
Yok denilecek kadar az bir ihtimali sevmek
İşte tam da bu dizelerden ibaret.
-yılmaz