Yine yeniden
Bir şekilde geçiyor tüm acıların bir anlığına.
O hissizleştiğin, Kendine bile sövemediğin anlarda, Tamamen uyuştuğun o dakikalarda, Ne oluyorsa oluyor da Her şey yeniden başlıyor ya. O bile hep seni sevmeye değer aslında. Anımsarsın da hatırası, Kalır da gitmez ya gözünün önünden. Sen o anın tadını çıkar. Sen, seni sevmeyeni severken soluyadur sigaranı. Çünkü sen busun. Kendin olmaktan çıktığında, Herkesleştiğinde farkına varsan da... Sen busun. Muhtaçsın, ona, onsuzluğa. |