İNKIRAZ
Acziyetler içinde şikemperver şu halim
Ne eyleyim güzel dost hiç kalmadı mecalim Yüksekliklerden korkan kuşa benzer misalim Uçmaya takatim yok...Artık uçamıyorum... Dertlerin kuyusunda atılmış bir Yusufum Hayat ki; geldi , geçti , cennetten umutluyum Mevsimim her daim kış her daim bulutluyum Karanlıklar içinde , ışık alamıyorum... Hayatın mezraasında genç bir fidandım, söndüm Firakın sofrasında garip mecnuna döndüm İmkansız arayışta hep mağlup oldu gönlüm Aramaktan usandım, mecal bulamıyorum... Hakka ola istinad , lisandaki sebatım Hiç kimselerde kalmaz ruhuma inen ahım Hep beni eksik tartar ,şu insafsız mizanım Sükuta mesken oldum, mani olamıyorum... Bir kalemde silindi , emekler tüm hüsranım Yollar yalnızlık doldu , beklentiler hicranım Ömür tabutunda şu kaybedilmiş yıllarım Kalbimde kan ağlattı , hayal kuramıyorum... |