KARANLIĞIM
Bir kurşun gibi delip gecti sol tarafımı.
Sozlerinde acı,keder ve ihtiras vardi. Gozlerinde bir ateş çemberi, Kalbinde aşkla yıkanmış bir ceza, Sürgüne mahkum gibiydi gidişi. Yalvarış vardı adımlarında, Her ayak sesi beynime cakılıyordu. Eskisi gibi değildi gidişi, Korku barındırıyor du icinde. Sonsuzluğa yol alır gibiydi, Korku salıyordu etrafına, Sevdiklerine ve de sevmediklerine. Öylece gitti... Kal demek yürek ister di. Yapamadım kal diyemedim. Son bir kez bak diyemedim. Elinden tutup,cekip alamadım Debeleştiği karanlığından. Geride bana bıraktığı olmuş. Sonradan fark ettim. Pişmanlık ve keder. Yok oluyorum icinde. Kayboluyorum.. Bulunamıyorum karanlığında. El uzatan da yok zaten. Sen gittin gideli, Hiçbir eli tutamadım çünkü. Tadı kalmadı yaşamın, Herşey yitirildi sanki, Senden sonra. Ben’ ben’ olmaktan çıktım. Seni bulmaya çalışıyorum, İçimdeki karanlığımda... |