"SEN" EKSİKLİĞİ
Beklemeyi denedim seni,
Her gece vakti,bir cam kenarında, Her sabah,bir kapının ardında. Gelirsin diye,her sabaha umutla basladım. Gecenin sessizliğin de sana susadım. Susadıkca sustum... Aklımı yitirdigimi düşündüler. Haklıydılar. Giderken sen alıp gittin beni. Kurtaramadım kendimi. Bir hücrenin karanlığında , Kelepyeçeye bağlı kaldım. Alıp ckaramadılar beni. Deryalara kapılıp gitmişim, doktorlarda umut vermiyo, Cozemiyorlar. Bir bilseler bende ’sen’ eksikliğini, Anlayacaklar kalp ağrısını. |