...ÖKÇENDE GEZİYOR ÖLÜM...
Nereye gitsen nafile,
Ökçende geziyor ölüm. Doğan gün, batan ay ile, Ökçende geziyor ölüm.. Ateşin var, dumanı yok, Yılların hiç amanı yok, Azrailden yamanı yok, Ökçende geziyor ölüm.. Güvenme hiç gençliğine, Benzer pamuk ipliğine, Göz dikmiş güzelliğine, Ökçende geziyor ölüm.. Ecelin gölgenden hızlı, Aldığın her nefes nazlı, Hiç kimse yok imtiyazlı, Ökçende geziyor ölüm.. Dünya taç taksa başına, Bakmaz gün olur yaşına, Aşkla bağlanmak boşuna, Ökçende geziyor ölüm.. Zaman, heybende bir sızı, Artıyor gün be gün dozu, Doğarken vermişiz kozu, Ökçende geziyor ölüm.. Ardın sıra yoldaş giden, Hepsi iki metre kefen, Ne tıp çare buldu, ne fen, Ökçende geziyor ölüm.. Şahlar gömdü bu son durak, Dün ki yaprak,bugün toprak, Uzağa bakmayı bırak, Ökçende geziyor ölüm.. İster fakir, ister zengin, İster yüksek, ister engin, Nihayet bir çukur dengin, Ökçende geziyor ölüm.. CERRAHOĞLU dört kitapta; Kanun böyle son etapta, Henüz hiç yokken hesapta, Ökçende geziyor ölüm... İbrahim Vedat ÇARPAR (CERRAHOĞLU) |