Sen kaybı
Varlığını kaybetmeye başladım sevgili
Umudumun tutunacak dalı kalmadı Hangi yöne uzansam kırıldı birer birer Çiçek açmayan kuru dallarım Ve şimdi yokluğunun boşluğunda mütemadiyen düşüyorum .. Dizlerim kanıyor,ellerim yara bere içinde Kalbimse.. . . . . Kalbim çok acıyor Kalbim paramparça Ve her gündoğumunda biraz daha eksiliyor Her gündoğumu aramıza bir adım daha sokuyor .. Artık ezberledim sırtını sevgilim Bana dönmeyen yüzünü ezberledim . . Gözlerin. . Siyah gözlerin Mezarımı görüyorum göz bebeklerinde Öldürmüşsün beni Gittiğin günden beri . . |