EY AŞK
Alim değilim ki çözeyim sırrı
Bu aşkın gücünü sorsam bilinmez Tuzağına düşen olur esiri Göğdesinde hayal kursam bilinmez Her gönüle girip bazen azdıran Mecnunu çöllerde Leyla yazdıran Farhata üfleyip dağı kazdıran Onunla taşları kırsam bilinmez Kimi reva gördü kimisi seva Kimi uçtu gökte güldeyken deva Müptela gönüller çıkıyor ava Deryasını bir bir vursam bilinmez Savaşa barışa doymayan gözü Nice sultanlara okutur sözü Sarayın tahtında duruyor izi Yoluna halılar dürsem bilinmez Kalemden dökülse bir kaç hece Halimi gösterir başkası nice Ağlattır kahırdan uyutmaz gece Şeblere güneşi sersem bilinmez Cebimde koymadı hiç bir kuruşu Bitmedi mermisi keskin vuruşu Yarama tuz bastı aynı duruşu Aşkın derdi çoktur sarsam bilinmez Fallarda aradım kaçamak bakar Hicranlı ateşte iyice yakar Visalim elinde saklamış sıkar Açmak için ömrü yorsam bilinmez Acısıyla bizleri etse muamma Onsuz mutluluk olacak sanma Diyecek çok şeyler vardır amma Canımı uğruna versem bilinmez Ayşe Kavak |