Ay IşığıKapkara bulutların göğü kapattığı gecede Parıltısıyla ahenkle yarışır ay ışığı Ümitsizliği alır götürür o muhteşemliğiyle Alamaz gözler bakışlarını tılsımın da boğulurken Anıları belirir hayallerinin en derin noktasında Sarhoşluğu yaşarken, sırılsıklamdır kalbi Meydan okur yıllarına film şeridi gibi geçerken Mazisinin derinliğinde buluşur son demleriyle Karşı koyamadığı özlemi dile getirirken Çığlığında yutkunup,haykırır suskunluğunda Titreyen yüreği şahittir, ışıltılı parlak gecesine Nefesinin daraldığı, soluksuz kaldığı anbean da Sızdıkça buğusu, iç çekişlerinin sancısıyla boğulup Mucizesi oluverir parıldayan ay ışığı Zifiri gecenin koynundan gülümseyerek baktıkça Umutlarını yeşertir, yarınlarını sağlamlaştırarak Kuru ağacının dallarında şenlenir yaprakları Tutunur hayata sımsıkı tüm benliğiyle Artık yeni doğan güneşi ısıtacaktır feriyle Ruhunun derinliklerine kadar inecektir ısısı Tozpembe rüyaya dönüşecek çizdiği tablosu Hayran hayran gülümseyecek kıvrılan dudaklar Çatılan kaşların yerini tebessüm alırken Afilli rüzgar gibi çalım atacak öz güven estikçe İbreti sunarken, doyumsuz münafık hercaiye Katmerlenip açacak, bütün gonca gülleri Mutaber gönlümün çabasıyla imtihanı verecek Nesrin Önem Demir 11 02 2016 |
anlatımı içten ve duru tebrik ederim