Söyle Ey Ateş Karası Sevda!
Hangi ruhu ruhunda kavurup yaktın?
Hangi sevdayı hiç düşünmeden Kendine gebe edip, mahkûm bıraktın? Yüreklere düştün düşeli Diller lal, gözler görmez Gönüller suskun Ruhlar ölümle diriliş Arasında cebelleşir oldu Değer miydi? Değdi mi? Söyle, ey ateş karası sevda! Hangi baharı, hangi gönülde Dondurup kışa çevirdin? Hiç bir bahar, bahar değil Hiç bir kış, kış değil Zamansız çiçekler gibi Soldu tüm sevdalar Her gönül bir başka bakar Sevda diye inleyen canlar Girdabına girdi gireli Birer birer yok oldu Değer miydi? Değdi mi? Söyle, ey ateş karası sevda! Onca topraklar çorak kaldı Çiçek açıp, meyve vermez oldu Söndü yanan tüm ocaklar Gencecik bedenler, fidanlar Ermeden kemale kara toprakla Zamansız vuslata erdi Onca umutlar, yüreklerde Boynu bükük yetim kaldı Gözlerde gözyaşı yerine Kanlı irin sel oldu aktı! Değer miydi? Değdi mi? Söyle, ey ateş karası sevda! |
kalemin daim olsun efendim yürekten kutluyorum
çok güzel dizelerdi bir solukta okudum kaleminizin
mürekkebi hiç kurumasın saygılar diliyorum tüm şiir
seven yürekler