Bir Özlem Masalı
Kurutulmuş bir gül asrı.
Kadehlerim bomboş artık. Gönlümdeki sırça kasrı, Terk edeli gül dudaklı. Ne davet var ne de konuk. Köşkümün lâmbası sönük. Dost meclisi kurulmuyor. Yârim bana el olalı. Ne ut çalar ne de keman. Hasreti demliyor zaman. Gözümü ondan alamam. Saçlarına gül takalı. Sabah akşam düşlerimde. Bahçemdeki gül yerinde. Meftun oldum gözlerine. Beni kalbimden vuralı. Özlemin edalı kızı. Katmerli gül bana nazı. Dudakları yaz kirazı. Dilinden ballar akalı. Hasret gül işlenmiş gergef. Kadehlerde dudak izi. Gözler andırır nergisi Narıyla beni yakalı. Ankara,23.03.2008 İbrahim KİLİK |
kalemine sağlık