Kesik Oyunugöğsümün sol yanını kabartan öyle bir dalga ki bu öyle bir ses ki nefesimin boğazını sıkan tıkanıyorum yüzümün kıyısına vuruyor yokluk avuçları terleyen gülüşün alnından öpüyor ay ve gece kusuyor kendini gökyüzüne karanlığın gözlerinde aralanırken gün acemi rüzgârın titreyen dizlerine vurur zaman ışığı sönen odaların camlarına kağıttan yıldızlar asılmış karton gemiler bırakılmış sonsuzluğun beşiğine dışarda kalan bahar havasına inattı her şey şimşekler bile gölgeleri ile oyun peşinde ey rüyâsı çekilen uykularım ey dermânı olmayan korkularım ümitten kesilmiş bir niyetin son sözüyüm dudaklara t ü k ü r ü l m e d i m daha koynumda onlarca cansız nefes ! 09/02/2016 17;50 eMİNeYZAMAN |
GÜLDESTE tarafından 2/15/2016 9:25:19 PM zamanında düzenlenmiştir.