KELEBEK SESSİZLİĞİ
Bir devrin gölgesinde yürüyorum
Ortalık zifiri karanlık Işıkları yutmuş olmalı Kara çalılar Kelebek sessizliğinde zaman Renkler ürküp gitmiş Çaresizce Sığınmışlar bir çocuğun yüreğine... İçimdeki Nehirler çağlıyor Taşı toprağı önlerine katıp Uykuya dalmış Denizlere Artık! O lacivert kabustan Uyansınlar diye... Bir Kardelen ağlıyor Yosun tutmuş kayanın koynunda Kelimeler can çekişiyor Kalemimin ucunda... Sır(r)ı dökük aynalar İçlerini döküyorlar Suretler taşarken ortalığa Korkmuyorum... Umut,gökyüzünde Bir yerlerde saklı Ve ben Bir tek onu biliyorum... Ellerimize değdiyse Kışın soğuk nefesi Ve Hayat yitirdiyse Çoktan masumiyetini Bizde İnadına güleriz Çocuklar gibi... Esra TÜRKER KONUK - KELEBEK SESSİZLİĞİ - ON ŞUBAT İKİBİNONALTI |
gözlerden uzak bulunan ağaçlıklı yollarda saklanırlar"...
................................................................ VERGİLİUS
.................................... Saygı ve Selamlar...