UNUTMA MAĞRUR ADAM 1
UNUTMA/ MAĞRUR ADAM 1
En son yangının külünden doğmuş/ en son korun çocuklarıydık biz/ mağrur adam Unutma O dağın oğullarıydık Kimi üç ağaç gibi dimdik/ üç kişi Kimi dört fişek/ yaralı Kimi beşi bir yerde/ bin parçaya bölünmüş/ sınırsızdık/ unutma Biri Mamak Biri Diyarbakırken Birimiz İstanbul Birimiz gurbeti/ hasreti yazan Birimiz alacağın olsun senin/ ta Ankara’ydık “Çocuklar gibi şendik” üç ağaçta/ unutma/mağrur adam Gençliğimizi yemeden daha Ankara Tüketmeden bizi/ o şehir bu şehir Olmadan o onulmaz gurbet/ bu hasret Sanma ki unutuldun Sanma ki unuttum Sanma ki unutuldunuz Unutmak ahmak yüreklerin/ harcıdır/ kârıdır mağrur adam Var mı ki/ biz de o yürek. özay sağlam |
Güzel yazmışsınız.
Sevgi ve saygılarımla, esen kalın...