Hava Hep Böyle Nihavent Kalsın
HAVA HEP BÖYLE NİHAVENT KALSIN
Yağmur bir hızlanıp/ bir yavaşladığı gün Hava nihavent olur Böyle buluşmalarda zaman nasıl geçer Ne bilinir/ ne sual olunur Barajı hiç aşamayan bir parti Kadir’in haklılığı Beşiktaş’ın pençesi karışır böyle zamanlara O Freiburg’u anlatır Ben yazdığım romanı Beyaz/ siyah gri boz /yeşiller Pejmürdelikten tat alırız/ bahsederiz Ben koşarım O koşar İri/ kara bir gölge hissederiz arkamızda Gölgeler belli Vakitler ayyuka çıkmış Bir şölene dönüşür zaman etrafımızda Günün anlamı yok ki/ konuşmalarımızın içinde Eskiden böyle bohem değildik biz / üstelik Bana mı öyle gelirdi/ ona mı Belli değildi Arkadaşlarımız uzaklara gitmiş Onun saçı Benim sakallarım yaşını başını almış Dur artık zaman demiş bir şair Böyle bir havada “Beni bu havlar mahvetti” Nihavent Yağmur hızlanıp yavaşlasın Aldırma Hep böyle nihavent kalsın hava Nihavent çalsın Ağlasın Ağlama. özay sağlam |