Yanardım boyuna
YANARDIM BOYUNA
Bir zirveye çıkar Bir dağa yaslanırdım Sırt üstü uzanır Gökyüzüne bakardım Zifiri bir gece olurdu gözümde gökyüzü Gökyüzü zifiri bir göz olurdu Milyonlarca yıldız parlar Milyon kere yıldızlar oynardı içinde Ay olurdu Dolunay olurdu Hilal olurdu Bir çiçek tarlası olurdu gözümde gökyüzü Sağım solum arkam önüm hep çiçek dolar Gökyüzü onun gözleri olurdu Yıldızlar gökyüzünde ışıkla dolar Dolardım ben de Dalardım Şiir yazardım Ben şiir yazardım o gözlerime bakardı O şarkı çalar Ben gözlerinde kayardım Hüzünlenirdim sonra İçime gökyüzünü dolardım Nefesim kesilir iç çekerdim Onun göğsü kalkıp iner İçimde bir şeyler inler Ben onu dinlerken o şarkılar dinlerdi Ben şarkı severdim O hem şarkı hem şiir Bulutlanmasın isterdim gözleri Ağlayacak sanırdım Yağacak şimdi üstüme diye düşünür üzülürdüm Bilirdi üzüleceğimi Yağmazdı Sabah olmasın isterdim o varken İnadına sabah olurdu Yıldızları göğsüme saplayıp Kanardım Aldırmazdım Aldanmaz Yanardım Yanardım boyuna. özay sağlam |