998
YILDIZIM KAL GELME ÖYLEYSE 5
Akşam olur ben ona giderim

Herkes bir yere gider
Bir yere dağılır

Ben ille de ona vururum yolumu

Onu da akşama

Bütün siyahları alırım da yanıma
Bütün beyazları
Grileri gömerim günüme

Siyah beyaz bir aşka boyarım akşamı

Akşamı da ona

Karalar gecem olur ne istersem içine gömdüğüm

Beyazlar
Kimi bulutlar
Kimi de ay ve yıldızlar
Sigaramı yıldızlar yakar
Türkülerimi ay söyler

Bulutlar beyaz yorganım olur ve ben uzanırım akşama

Akşamım hep siyah beyaz

Siyah beyaz olur aşk

Aşk onda bembeyaz

O yağmurlu havada damlalar ile uyur ben mavi beyaz sandalla
Yatık batık

O deliyle konuşur benim sakallı deli ketum mu ketum
Ağzı var dili yok
Hayatın oğludur o
Ve de zifiri gecenin
İnat akşama
İnat insafsız imansız insanlığa

Bir çay içimi kadar olur uzaklık
Bir gurbet
Bir hasret bitimsiz nihayetsiz
Ve de bir çıkmaz sokak ki

Bir aşk lâbirenti
Deniz ötesi bakarım
Deniz ötesi duyar
Deniz ötesi hissederim
Kendimi yüreğime vururum

Yüreğimi de hep ona

O masaldan şiirden aşktan bahseder
Ben suskunluktan

Ben sevmeyi severim
O sevmeyi

Sevgisizliği grinin en ağır tonuna sayarız
Onun sözü hep beyaz
Benimkiler siyah

Bütün söylemlerimiz hep siyah beyaz olur
Adam gibi

Adam gibi sevgiyi alırım yanıma
Onu da zulama
Zulama gömerim

Aşkı sularım sonra akşamda büyür gönül sızım onunla zulamda

Büyür kara sevdam

Kara sevdaya vururum
Onu da kara sevdanın içine aşkın en siyah beyaz tonuna

Tepeme dikilir akşam
Ay onun yüzüyle güler onun elleriyle dokunur akşama

Akşamdan dalarım geceye
Geceden bir şafaksız sabaha

Akla ziyan ederim ömrümü

Ömrümü ömrüne veririm bütün ömürleri de ona

Bütün yıldızlarım o olur
Bir bakarsın bir çoban yıldızı
Bir bakarsın ki adı sanı yok bir yıldız

En çok da saman yolu olur
Yolumu vururum saman yoluna
Saman yolunu da ona

Saman tozuna karışırım

Şiir tozuna
“Samanlık seyran olur”

Beni seyrana atarım
Onu bir seyran samanlık aşka

O yağmur sever ben sandalı
O hovardalığı
Ben de
Ben ondan daha hovarda

Aheste çekerim kürekleri
Akşam salınır
Ben salınırım
O salınır

Salınmalar sevgiye çıkar sevgiler gönlüme
Gülümsemeler hep ona

O gurbet sever gurbeti çalar
Ben hasreti
Hasrete vururum

Vuslat ölüm getirir
Hep kaçarız
Vuslatı griye sayar onu beyaza
Beni daha siyaha yazarız
“Siyah beyaz üstüne olur aşklar”

Bir o el atar siyaha
Bir ben
Beyazda kalırım yine de
İkimiz bir yürek olur

İkiz mi ikiz ikimiz
O bende bir hamak bir salıncak

Ben onda bir cehennemi renk
Kirli sakal bir aşkı sokar hep aklıma

Kartalın siyahı bana
Martının beyazı ona
Beni dağlara vururum onu denize gözlerine
O bana su olur
Ben ona en yüce yalıyar bir ateş
Ölümsüz aşklar üstüne yaşarız

Bir o aşkı dilenir
Bir ben

Hırpaniyiz
Asiyiz
Çıkar akşamım bir asi ruha

Asi ruhum da hep ona

Eskiyi anlamsız bir renge boyarız
Aşkı hep siyah beyaza

Harbiden söyler harbiden çalarız

Harbiden dinleriz

Hiç bir sevda göç etmez olsa da kasım en son bahar
Ben aşkın bir günü olurum
O benden bir gün sonrası

Aşkım yaşıma çıkar
Yaşım da akşama
Akşamımsa her yönüyle hep ona ve sabaha

Akşama yatarım geceye uzanıp

O denize açılır
Yıldızları bırakıp göğüme en parlağını vurup da böğrüme
Bir çiçek olur vurduğu yer
Akşamsefası
Cefalarını ben alırım
Sefası geceye kalır

Her gecenin bütün sefası da ona

Gelmezsen gelme der madem
Bir şiir yaz öyleyse adı aşk olsun
Ben yıldız olayım seni ısıtan

Sen kal yağmurlu bir günde gelmezsen gelme

Sen orada kal
Ben burada uzak ara

Yollara yazdım adını yolları da akşama
Akşamları hep sana

Akşam siyah
Gece siyah işte bu benim rengim

Seni beyaza boyadım
Bir martı kanadında armağanım selamım
Şiiri yazdım akşama

Akşamı da şiire seni de yaktım akşama

Gündüz griyi herkes yazar
Marifet akşamı yazmakta
Vurmak geceye siyaha
Beklemek beyazı

Aramak bir aşkı bulutta ayda yıldızda ve beyazda

Yüreğinin ışığı hep bende
Budur akşamıma sebep

Budur aşkıma yol gösteren
Bir gökyüzü çizerim parçalı bulutlu ay bir yandan
Bir yanda yıldızlar
Seni sığdırırım göğüme
Göğümü de göğsüme
İkisini de sana

Her şiir bir aşktır bu aşk bitimsiz bin şiir
Akşamın
Gecenin

Bulutların şiiri
Ayın
Ve yıldızların
Harmanladım seni gönlüme
Seni de onlara

Harmanım sen
Derdim
Dinim imanım

Sen var ya sen
Şiirin her adı sen olsun
“Gelme madem” dersin
Git akşama vur geceye kendini
Tependen bakıyorum ben oradayım
Üstündeyim

Yıldızınım akşama

Çekti gitti herkes sen de görüyorsun ben de bak tepemden

Bana kaldı akşam vurgun geceye
Kayboldu herkes bir yere
Bir yere vuruldu

Bir ben kaldım
Bir ben

Gecenin siyahı bende yıldızın beyazı hep sen

Hadi bir göz kırp da göreyim biraz daha kalayım
Hep böyle sende kalayım
Hep akşamında olayım
Sen de benim akşamım zifiri ve göğümde

Göz kırp da hadi göreyim
El salla da bakayım
Akşamımı yakayım seni de akşama

Deli olan kalır bu gecede
Bu yağmur altında

Yıldızlardan gelir yağmur göğün yurdundan
Her bir damlası hep sen
Yağ öyleyse yüzüme gözüme
Akşam yüzün
Gece endamın
Yağ öyleyse neyin var neyin yoksa üstüme

Yağmurlarda olsun akşamım
Akşamlarım da hep sana çıksın sesim sesine yolum yoluna

Akşam olur ben ona giderim
Herkes bir yere gider
Bir yere dağılır

Ben ille de ona

Ona vururum yolumu onu da akşama

Bir Allah’ın kulu kalmaz artık gecede

Bir sen divane acayip kız

Bir sen
Asi
Bir de ben kirli sakal ve özgür
Ve aşka çıldırmış sakallı deli
Hayatın oğlu

Bir tek o bilir

Şahit akan geceye akşama sana ve aşka

Akşam aşk diyordun

Oldu işte aşk

Seni yazdım akşama hem siyah hem de beyaza
Aşkı da siyah beyaza
Sen beyazı
Ben siyahı

Yıldızım kal gelme öyleyse

Aşk olsun sana aşkına ve akşama.

özay sağlam