NAR GÜLÜ KİMSE BİLMEZDİ
NAR GÜLÜ KİMSE BİLMEZDİ
Dağlar nefesini tutar inlerdi Ben denize yakın olurdum Dalgalar titrerdi Ay el verir yıldızlar gülerdi Hem dağı istersin benden hem de denizi ikisi birden olmaz derdi Ben bir türkü söylerdim Deniz konuşmazdı Dağlar üstüme yürürdü En aldırmazı bendim ben olurdum Herkes bana küserdi Selam sabah kesilir Canı yanan hep bana gelirdi Ben bir şey demezdim Öylece bakardım Dağlar kadar olmasın derdin bir deniz olsun yüreğin yeter derdim Dağlara yaslanır Denize bakar Uslanmaz Usanmaz türkü söylerdim “Geceyi sana yazdım” derdim Derdi kasveti bana Ne adamsın Ne adamsın âlemsin valla derdi ne biçim adamsın sen böyle En güzel şiirim nar gülü olurdu Çok asil Çok asi Hiç oralı olmazdı Belli etmezdi Severdi Sevmezdi Onun narına yanar içten içe kül olur savrulurdum Kimse bilmezdi özay sağlam |