GİDENLER
Kurumuş bir çiçekti bendeki eskiler.
Yanağımdan süzülüp yere düşerdiler Saçımın bir telindeki aciz beyazlar Giden benden`di sende ki gitmeyenler Her defasında vurulurdu kıyılarıma Bir köpük kalırdı yanık hatıralarıma Konardı o çok büyüttüğüm aşk tahtıma Hiç senden gitmediler sen dert etme Merak etme hesap istemem senden Kaybolan ve gidenler benden olsun Senin hayatın gene eskisi gibi sürsün Gidenler yarım kalsamda benden olsun |