ZEYNEP GİBİSİN
Gönül yalnızlığımı süsleyen zeynep gibisin
Önüne set çekilemeyen hırçın sevdamsın Bedenime hükmedemeyen azrail gibisin Ya da hiç durmadan yoksulluğumu hatırlatan Bakışların vardı bana usulca hitap eden Bahar gibi özüme girip dolaşıp hapsolan Bin bir işkence ile nasıl ki akla gelmeyen Üşüten yeri gelince buram buram terleten Durma ister yaklaş bana istersen uzaklaş Yolun bana düşse`de düşmese`de burdayım Lâf anlamaz içimde`ki benle hep savaştayım Senden uzakta bil ki tamamlanmıyor yarım |