ÜŞÜYORUM...
ÜŞÜYORUM...
Bu yokluk içinde üşüyorum, Her gün daha fazla üşüyorum Eksikliği tüm benliğimi sarıyor Ve yorgandan çıkamıyorum Fakat bu eksiklik beni ısıtmıyor Ruhum üşüyor, içim acıyor Ama çare bulamıyorum Sadece alışmaya çalışıyorum Alışamıyorum .... Sadece acılarla kıvranırken Buluyorum kendimi Çaresizim ne yöne gideceğimi Bilmiyorum... Bir anda bir kuyunun Dibine düşmekten değil Çıkamamak duygusuyla Başa çıkamıyorum Ve acılarla büyütüyorum kendimi Zamanla.... Kıvranarak da olsa... |
Güzeldi dizeler sevda üstüne
Ömrüne bereket
Sağlıcakla